Wednesday, December 27, 2006
Ποσα πρωινα ξημερωσαν,
ποσες μερες περασαν,
τα χρονια...και εσυ μακρια μου..!!
Προσπαθω λεξεις να βρω
ισαξιες σου μα ματαια
καμια δεν εχει την ομορφια σου
την λαμψη σου την ζεστασια σου..
Εισαι εκει ψηλα και εισαι σιγουρα καλα
μην ανησυχεις για μενα
το ξερεις πως ημουν και θα ειμαι παντα δυνατη..
Μονο που μου λυπεις πολυ
και νοιωθω τοσο μονη χωρις εσενα...
Καθε χρονο τετοιες μερες
ξανα ζω τις ιδιες στιγμες
τις ιδιες αγωνιες
και τελικα εσυ φευγεις παντα...
Δεν αλλαζει κατι ...
Ο μικρουλης μου σε αναζητα
δεν προλαβε καλα καλα να σε χαρει
και εσυ εφυγες για ταξιδι μακρινο
χωρις εισητηριο επιστροφης..
Ξερει πως εισαι εκει ψηλα
ξερει πως τον προσεχεις
πως εισαι το ποιο φωτεινο
και το ποιο ομορφο αστερακι του...
Ο πονος ειναι πολυ μεγαλος
και αβασταχτος
μα δεν μπορω να κανω αλλιως και σιωπω...
Ακομα και αυτες τις διασπαρτες λεξεις
με δυσκολια τις γραφω
ομως ειναι ο μονος τροπος
που με κανει να νοιωθω
πως εισαι διπλα μου και σου μιλω...
Να εισαι καλα μανουλα μου
οπου και να εισαι
για μενα ποτε δεν εφυγες
εισαι παντα μεσα μου
στην καρδια και στην ψυχη μου...
Σ'αγαπω μανουλα ...Labels: MANOYΛΑ
posted by zoufitsa at 12/27/2006 01:01:00 AM, |