Saturday, October 28, 2006
Ο καιρος ειχε αρχισει να φορα για τα καλα τα χειμωνιατικα του και της αρεσε πολυ. Ποτε της δεν ειχε αγαπησει τοσο το καλοκαιρι οσο το χειμωνα και ιδιαιτερα το Φθινοπωρο. Της αρεσε να βλεπει την βροχη να την φλερταρει στο παραθυρι της και αυτη καθισμενη στην γωνιτσα της διπλα στο τζακι να αναπολει τις στιγμες που περασε μαζι του... Η αποσταση μεγαλη αναμεσα τους μα η συντροφια των κοινων τους εικονων και στιγμων μειωνε αυτη την τεραστια σε χιλιομετρα αποσταση τους.. Κλεινει τα ματια και νοιωθει τα χειλια του στα δικα της,το απαλο του χαδι την ζεστη και υπεροχη αγκαλια του...Το προσωπο της λαμπει απο ευτυχια..!! Περιμενει πως κ πως να βρεθει ξανα στην αγκαλια του...δεν ξεχνα τα λογια του απο την τελευταια τους συνομοιλια ''ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙΣ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ''....!!! Μονο μια ; Ηθελε να μοιραστει ολες τις νυχτες της υπολοιπης ζωης της μαζι του ...μα δεν μπορουσε...ισως να τα καταφερει ...το αξιζει...
Το αξιζουν και οι δυο τους ...
Αραγε αντεχουν αυτες οι αγαπες...
Labels: ΤΑΞΙΔΙΑ...
posted by zoufitsa at 10/28/2006 03:29:00 PM, |
Thursday, October 26, 2006
Αγγελέ μου,
αν κατέβεις προς την γή θέλω να έρθεις ,
να μιλήσουμε μαζί πειμένω,
να μου δώσεις συμβουλή
πως να γιάνω μια καρδιά που αιμοραγεί
Αγγελέ μου,
έχει αγιάτρευτη πληγή
από θαύμα είναι ακόμα ζωντανή
έχει τραύμα απ'αυτήν
η λεπίδα η κοφτερή
δηλητήριο είχε και έρωτα πολύ
Αγγελέ μου,
μία χάρη σου ζητώ στ'όνειρό μου,
λύση στο αίνιγμα να βρώ την καρδιά μου,
γιάτρεψέ την αν μπορείς μ'ένα δάκρυ,
απ'τα βάθυ της ψυχής
Κι αν την σώσεις
θα σου τάξω προσευχή στο Θεό μου,
να σου δώσει την ευχή για να γίνεις,
των αγγέλων διοικητης
κι ένα θρόνο στον παράδεισο να μπεις
Αγγελέ μου... Αγγελέ μου...
(Αφιερωμένο.....σε μια ψυχούλα...σε σένα...αγγελέ...μου...) Labels: ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
posted by zoufitsa at 10/26/2006 09:25:00 PM, |
Oι τελευταιες μερες ειναι πολυ βαρετες ...δεν ξερω γιατι αλλα νοιωθω "κενη" τιποτα δεν με ευχαριστει τιποτα δεν με κανει να νοιωσω ευχαριστα...δεν μου αρεσει ετσι θελω κατι να με ξεσηκωσει να με κανει να νοιωσω το αιμα μου να κυλα γοργο στις φλεβες μου...
Πολλα ισως τα θελω....Labels: ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
posted by zoufitsa at 10/26/2006 12:38:00 PM, |
Thursday, October 19, 2006
Ειναι πολλες οι στιγμες που ξερω πως νοιωθει και προσπαθω να προσφερω την βοηθεια θελοντας να νοιωσει καλυτερα..
Καποτε ειχα δυναμεις και προσπαθουσα....μαχομουν να δω να σχηματιζει στο προσωπο ενα χαμογελο...Δεν ξερω αν πλεον θελει αυτη την βοηθεια μου...κλεινεται...αποζητα την μοναξια...απομακρυνει αυτους που αγαπα...
ΘΕΛΩ..!!
Αραγε εσυ θες αυτη την βοηθεια???
και αν απλα απομακρυνθω....μετα...??
..............................................................................................
Labels: ΦΙΛΟΙ
posted by zoufitsa at 10/19/2006 10:14:00 AM, |
Wednesday, October 18, 2006
Μόνο για λίγο να σε δω ... να σου μιλήσω
μόνο για λίγο να μπορούσες να 'ρθεις πίσω.
Μόνο για λίγο να σε δω ... μόνο για λίγο
Είναι βραδιές που δε μπορώ να σ' αποφύγω..... Labels: ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
posted by zoufitsa at 10/18/2006 11:06:00 PM, |
posted by zoufitsa at 10/18/2006 08:13:00 PM, |
Tuesday, October 17, 2006
18/10 ....μια ημερομηνια σημαντικη για εμενα...
Πριν 31 χρονια ενα φθινοπωρινο σαββατο ηρθε στην ζωη ενα μελαχρινο κοριτσακι...
Το πρωτο της αγγελακι οπως συνηθιζε να λεει η μανουλα της..
Ενα κοριτσακι στα 13 και κατι μηνες εφερε στην ζωη ενα αλλο κοριτσακι..
Περασαν τα χρονια το κοριτσακι μεγαλωσε εγινε και αυτο μανουλα με το δικο της αγγελο και σημερα σβηνει τα 31 κερακια της...
Της ευχομαι να εχει χρονια πολλα και καλα γεματα υγεια ευτυχια και καθε επιτυχια στην ζωη της και σε οτι εχει επιλεξει να κανει..
Να μην αλλαξει ποτε γιατι εχει το δικο της αλατοπιπερο με τα καλα και τα ασχημα της, εξαλου κανεις μας δεν ειναι τελειος ετσι δεν ειναι...;;;
Να εισαι παντα το ιδιο γλυκεια τρυφερη παραπονιαρα ευαισθητη και τρελλοκοριστο..
Χρονια πολλα Ζουφιτσα....να σε χαιρομαι...Labels: ΓΕΝΕΘΛΙΑ
posted by zoufitsa at 10/17/2006 10:54:00 PM, |
Ειχε περασει ο καιρος απο την τελευταια συναντηση τους και η αναμνηση των στιγμων που ειχαν περασει μαζι ηταν ο καλυτερος συντροφος τους ολο αυτο το διαστημα που μεσολαβησε μεχρι να ξανα χτυπησει το τηλεφωνο... Αν και μετα την τελευταια συναντηση τους ειχε πειστει πως το να τον ξανα δει ηταν μονο ενα ονειρο...ενοιωθε πως τον εχασε και συμμαχος στις σκεψεις της το διαβα του χρονου...Οι μερες κυλουσαν αργα βασανιστικα για αυτην μην εχοντας ενα σημαδι του...Πονουσε της ελυπε...αλλα δεν μπορουσε να κανει κατι απο το να το αποδεχτει.Ξαφνικα και ενω πριν μερικες μερες σκεφτοταν πως θα επρεπε να σταματησει να βασανιζει την ψυχη της με το αν και ποτε μπορει να τον ξανα δει ....χτυπησε το τηλεφωνο...Ενα χαμογελο εδωσε στο προσωπο της ολα τα χρωματα της Ανοιξης,κοιταζοντας την εβλεπες ποσο η ευτυχια την ειχε κανει να χασει τα λογια της...
Τελικα μερικες παροιμιες ειναι βγαλμενες μεσα απο την ιδια μας την ζωη....
Labels: ΤΑΞΙΔΙΑ...
posted by zoufitsa at 10/17/2006 12:15:00 AM, |
Wednesday, October 11, 2006
Για αλλη μια φορα προσπαθησε να κρατηθει και να μην πεσει στο ιδιο λαθος και παλι, μα ομως συναισθηματα ειναι αυτα που δεν μπορει κανεις να τα ελενχει τοσο ευκολα. Τελικα οσες ωρες και να περασε σκεπτομενη τι θα επρεπε να κανει λυγισε...
Πηρε το τηλεφωνο στα χερια της και σχηματισε τον αριθμο του, τα ματια της ελαμπαν απο χαρα και το προσωπο της με εντονα τα σημαδια της αγωνιας. Το τηλεφωνο αρχισε να καλει και ξαφνικα εκει που παει να το κλεισει μια φωνη..
-Παρακαλω..?
Ηταν αυτος που παρολο και αν επικοινωνουσαν τοσο καιρο απο τον υπολογιστη την φωνη του πρωτη φορα την ακουγε..Ενα τρεμουλο σε ολο της το κορμι την ειχε κανει να μην νοιωθε τα ποδια της στο πατωμα...
-Καλησπερα εγω ειμαι...(του απαντησε με φωνη τρεμαμενη..)
Η συζητηση ξεκινησε προσπαθουσε να μην μιλαει πολυ ωστε να απολαμβανει την υπεροχη αρρενωπη φωνη του. Τα λεπτα κυλουσαν γοργα και η ωρα ειχε περασει κατα πολυ και ιδιαιτερα ευχαριστα ανακαλυπτοντας ο ενας κοινα στοιχεια με τον αλλο... Η σχεση τους πλεον ειχε ξεπερασει το σταδιο της απλης και φιλικης γνωριμιας ειχε αρχισει να την κυριευει η λαχταρα για ποιο εντονα συναισθηματα.... Ειπαν πολλα και οι δυο απλαυσαν τις ωρες να κυλουν με το να μιλουν στο τηλεφωνο. Ειχαν αρχισει να νοιωθουν και οι δυο τοσο κουρασμενοι απο το τρεξιμο της ημερας και ο μορφεας περιμενε πως και πως να τους παρει στην αγκαλια του ,αν και πολυ θα ηθελαν αυτη την αγκαλια να την χαριζε ο ενας στον αλλο.. Αφου ειπαν τα σχετικα καληνυχτα ....εδωσαν υποσχεση ο ενας στον αλλο πως συντομα θα τα πουν και απο κοντα.... Το τηλεφωνο εκλεισε....και ενοιωθε τοσο γοητευμενη τoσο χαρουμενη μαζι του... Σηκωθηκε απο τον καναπε της και πηγε προς το κρεββατι της με την σκεψη της να ταξιδευει στην αγκαλια του....
Αν και περασαν τοσοι μηνες....παντα νοιωθει σαν την πρωτη φορα που πρωτο ακουσε την φωνη του....Εχει την ιδια λαχταρα και παντα χανει την γη κατω απο τα ποδια της....
Labels: ΤΑΞΙΔΙΑ...
posted by zoufitsa at 10/11/2006 03:47:00 PM, |
Σε βλέπω να φεύγεις
να παίρνεις μια μπλούζα, μια τσάντα στον ώμο.
Σε βλέπω να φεύγεις
να κλείνεις την πόρτα, να βγαίνεις στο δρόμο.
Τριγύρω όλο φώτα, παντού στολισμένα, ο κόσμος γιορτάζει.
Απόψε η νύχτα, κεράκι που λιώνει και μέσα μου στάζει.
Με βλέπεις να φεύγω,
να παίρνω δυο μάτια κλαμένα μαζί μου.
Με βλέπεις να φεύγω,
να σφίγγω έναν κόμπο βαθιά στη φωνή μου.
Ανοίγω το βήμα, δειλά καταφέρνω να βρω έναν δρόμο.
Απόψε το σώμα, βαρύ σαν ατσάλι, σηκώνει τον κόσμο.
Είσαι μακριά απ' την καρδιά μου πια.
Πόσα χιλιόμετρα απέχεις; Κι εγώ μακριά.
Δεν φεύγω να σωθώ, φεύγω να μη σε δω, που φεύγεις.
Σε βλέπω να φεύγεις
να βγάζεις μια φλόγα, ν' ανάβεις τσιγάρο.
Σε βλέπω να φεύγεις
δεν έχω άλλα χέρια αγκαλιά να σε πάρω.
Τριγύρω όλο φώτα, παντού στολισμένα, ο κόσμος γιορτάζει.
Απόψε η νύχτα, κεράκι που λιώνει και μέσα μου στάζει....Labels: ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
posted by zoufitsa at 10/11/2006 02:45:00 PM, |
Tuesday, October 10, 2006
Βαρεθηκα να ειμαι στα κατω μου χωρις ενδιαφερον για τον εαυτο μου.. Αρκετα τον παραμελησα...συνεχεια ενα πιονι για τους αλλους.. Οχι φθάνει πια..!! Νομιζω πως ειναι καιρος να αρχισω να ειμαι αυτη που ημουν και το χαμογελο να επιστρεψει στο προσωπο μου... Ισως υπαρχει αιτια αυτο ομως δεν με ενοχλει αντιθετα με κανει να νοιωθω ποιο ομορφα... καλη μου αρχη και ευχη μου να ριζωσει το χαμογελο ξανα στο προσωπο μου...Labels: ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
posted by zoufitsa at 10/10/2006 12:16:00 PM, |
Thursday, October 05, 2006
posted by zoufitsa at 10/05/2006 11:52:00 PM, |
Γιατι ενω ειχα αρχισει να το περνω αποφαση χτυπησες το τηλεφωνο....???
Γιατι δεν με αφησες ετσι απλα να θρηνυσω το χαμο σου...??
Να συνεχισω να ζω με τις ομορφες εικονες που μου χαρισες αυτες τις λιγες μας στιγμες...
Δεν ξερω αλλα παντα θα εισαι κομματι δικο μου,κομματι που δεν μπορω να αποκοψω απο το ειναι μου...
Πολλες φορες προσπαθησα να παρασυρω την σκεψη μου μακρια σου μα παντα λυγιζα και ο πρωταγωνιστης ησουν εσυ...
Εσυ.....ο Αγγελος μου.....Labels: ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
posted by zoufitsa at 10/05/2006 04:36:00 PM, |
Wednesday, October 04, 2006
posted by zoufitsa at 10/04/2006 11:16:00 PM, |
Υπαρχεις λες πως εισαι τοσο κοντα μα αυτη η αποσταση σκοτεινιαζει τα παντα....Labels: ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ
posted by zoufitsa at 10/04/2006 11:10:00 PM, |
Τίποτα Δεν Είναι Τυχαίο,Όλα Όμως Είναι Ένα...Kλίκ.....!!!
Labels: ΤΑΞΙΔΙΑ...
posted by zoufitsa at 10/04/2006 09:50:00 PM, |
Ο καιρος ειχε αρχισει να φορα για τα καλα τα χειμωνιατικα του και της αρεσε πολυ. Ποτε της δεν ειχε αγαπησει τοσο το καλοκαιρι οσο το χειμωνα και ιδιαιτερα το Φθινοπωρο. Της αρεσε να βλεπει την βροχη να την φλερταρει στο παραθυρι της και αυτη καθισμενη στην γωνιτσα της διπλα στο τζακι να αναπολει τις στιγμες που περασε μαζι του... Η αποσταση μεγαλη αναμεσα τους μα η συντροφια των κοινων τους εικονων και στιγμων μειωνε αυτη την τεραστια σε χιλιομετρα αποσταση τους.. Κλεινει τα ματια και νοιωθει τα χειλια του στα δικα της,το απαλο του χαδι την ζεστη και υπεροχη αγκαλια του...Το προσωπο της λαμπει απο ευτυχια..!! Περιμενει πως κ πως να βρεθει ξανα στην αγκαλια του...δεν ξεχνα τα λογια του απο την τελευταια τους συνομοιλια ''ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙΣ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ''....!!! Μονο μια ; Ηθελε να μοιραστει ολες τις νυχτες της υπολοιπης ζωης της μαζι του ...μα δεν μπορουσε...ισως να τα καταφερει ...το αξιζει...
Το αξιζουν και οι δυο τους ...
Αραγε αντεχουν αυτες οι αγαπες...
