TA ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΟΥ...

Ποσο ομορφη... ποσο αναγκη ειχε αυτή την υπεροχη αγκαλια του…Κοιμοταν ολο το βραδυ χαμενη μεσα της.....

Το κορμι του ζεστο σαν λαβα την ζεσταινε σε κάθε σημειο της.Μα ποιο πολύ την ψυχουλα της,αυτή την κατά πολλες φορες βιασμενη ψυχη από τα διαφορα της ζωης.

Εκεινη ξυπνησε νωρις σχετικα το πρωΐνο της Κυριακης μα δεν τολμουσε να απομακρυνθει από την αγκαλια του,φοβοταν μηπως είναι ονειρο και στην επιστροφη δεν τον βρει ποια εκει..Κοιταζε το αγγελικα πλασμενο προσωπο του να είναι χαμενο στα μερη του Μορφεα του,που οσο και να τον εχει παρει μακρια της εκεινος δεν την αφηνε λεπτο από την αγκαλια του.Του χαΐδευε τα μαλλια το κορμι και κάθε τοσο ένα ομορφο χαμογελο σχηματιζoοταν στα υπεροχα χειλια του.

Λιγο μετα από εκεινη ξυπνησε και αυτος..Τεντωθηκε και ανοιξε τα ματια του χαριζοντας της ένα υπεροχο χαμογελο.Η αγκαλια εγινε ακομα μεγαλυτερη,και αυτή χωθηκε ακομα ποιο μεσα της.

Ο ηλιος φωτιζε τα υπεροχα μαλλια του παιζοντας κρυφτο από τις χαραμαδες της μπαλκονοπορτας και αυτος κρυβοταν σαν παιδακι στην δικη της αγκαλια.

Γυρισε και της εδωσε ένα υπεροχο απαλο φιλι και της ψιθυρισε στο αυτακι «καλημερα μωρο μου..»

Αποφασισε να αφησει επιτελους την ταξιδιαρα αγκαλια του και να ετοιμασει πρωΐνο,ηξερε πως του αρεσε πολύ να παιρνουν μαζι πρωΐνο τις κυριακες τους.

Αρεσε και σε εκεινη να του ετοιμαζει ένα υπεροχο πρωΐνο και να βλεπει την ευχαριστηση του ζωγραφισμενη στο προσωπο του.

Η μερα τους κυλησε υπεροχα με πολύ χαμογελο και πολλες κοινες στιγμες αφιερωνοντας ο ενας στον άλλο την ψυχη του…

Της αρεσε να νοιωθει ποσο πολύ την ποθει (της το εδειχνε με κάθε ευκαιρια)

Ενοιωθε τοσο «γυναικα» διπλα του..!!

Μπορει να ειχε αργησει να την βρει ο αγγελος που καρτερουσε όλα αυτά τα χρονια μα αξιζε,αξιζε αυτή την δυσκολη υπομονη…

Η νυχτα ειχε απλωσει το πεπλο της και αυτοι αγκαλιασμενοι στο καναπε τους μπροστα από το τζακι να απολαμβανουν μια από τις αγαπημενες τους ταινιες…

Σκεψεις την βασανιζαν…δεν ηθελε να χαθει το ονειρο…….

Labels: ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ