Ελυψα μερες...
χρειαζομουν και χρειαζομαι λιγο χρονο επαναφορας στην πραγματικοτητα. Στην καλοβολεμενη παλιο ρουτινα μας,στην καθημερινοτητα μας στην μιζερη και ηλιθια ζωη γεματη ψεμματα, υποκρισια,... καθρεπτες ....
Το δικο μας ταξιδι αγαπη μου επιασε λιμανι και ποιος ξερει ποτε θα ξεκινησει ξανα το ονειρο μας και παλι..
Μπορει πολυ συντομα μπορει ομως και να αργησει ποιος ξερει αραγε...
Παντου κενο γεματο δακρυα αναμνησεις εικονες...
Μπερδεμενες λεξεις και σκεψεις μα ειναι ολες για σενα καρδια μου
κλειδωκρατορα της ψυχης και της καρδιας μου.
Σ'αγαπω
σ'αγαπω
το ξερεις..
Μακαρι να μπορουσα για μια εστω φορα στην ζωη μου
να σηκωσω ψηλα το κεφαλι
και να απαιτησω τα θελω μου!!
Σε ευχαριστω που με εκανες να διορθωσω τοσα πολλα σε μενα,
που με εκανες να τολμησω και να μην φοβαμαι.
Προσπαθω να ειμαι δυνατη με συμμαχο την ελπιδα πως το ονειρο θα συνεχισει... ...............
.......................
.......................................
Labels: ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ
Και να μην πάψεις ποτέ, μα ποτέ να ονειρεύεσαι...
Μόνο τότε θα ζεις και θα προσμένεις το όνειρό σου...
Μην μου στεναχωριέσαι...
Ολα θα πάνε καλά...Στο υπόσχομαι...