TA ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΟΥ...

Μερες προσπαθω να γραψω κατι στην παραμελημενη γωνιτσα μου μα καθε φορα δεν εχω την ορεξη...Κενο.... μεγαλο το κενο και ειναι τοσο δυσκολο να καταφερω να του ξεφυγω....

Τοση θλιψη την βαρεθηκα ρε γαμωτο (θα με διαβαζει και η φιλεναδα μου και θα τα ακουσω παλι )

Γιατι να μην ειναι παντα ξαστερος ο ουρανος,γιατι να μην ειναι παντα αυτο το υπεροχο χαμογελο ζωγραφισμενο στο προσωπο της....

Προσπαθησε μεσο αλλων μεσων να μειωσει αυτη την μεγαλη αποσταση μεταξυ τους,να νοιωθει οπως οταν ειναι διπλα της...ματαιο και αυτο τιποτα δεν καταφερε παρα να ζει σε μια πλανη...Ολα ενα ονειρο που ευχεται καθε μερα να μην ξυπνουσε ποτε της και να ζουσε για παντα μεσα σε αυτο.

Πρεπει να προχωρησει ομως δεν μπορει να κανει διαφορετικα,πολλα και πολλοι εξαρτουνται απο αυτην και τις αποφασεις της....

------------

Κλεινει τα ματια και ταξιδευει κοντα του,της ανοιγει την αγκαλια του και αυτη χανεται μεσα της σαν μωρο παιδι.Ποση αγαπη...ψυχη και σωμα δικη του...Τα ματια αν και παραμενουν κλειστα τα δακρυα της ξεπηδουν σαν χειμαρροι δεν μπορει να τα ελενξει.

Η πορτα εκλεισε πισω της και εκεινος χαθηκε,ποιος ξερει ποτε θα τον ξανα δει,ποτε θα νοιωσει την ζεστη αγκαλια του και παλι,ποτε θα φορεσει και παλι το καλυτερο της χαμογελο...

(...............)

Labels: BLOG GAMES, ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ